Liefde voor boeken Amanda

Waar boekenliefde verder gaat dan lezen.

Zolang er nog tranen zijn – Hannelore Grunberg-Klein.

  • Nederlands
  • 176 pagina’s
  • Nijgh & Van Ditmar
  • april 2015

Achterklep:

Hamburg, 13 mei 1939. Negenhonderd en dertig Duitse joden, onder wie Hannelore Klein en haar ouders, schepen zich in aan boord van de St. Louis. Ze hebben duur betaald voor wat wellicht de laatste kans is om te ontkomen aan de pogroms van het naziregime. Twee weken later, in de vroege ochtend van 27 mei, bereikt het schip Havana, de gedroomde asielhaven – maar de Cubaanse regering weigert de passagiers toe te laten. Er volgen eindeloze onderhandelingen, waar de hele wereld zich mee bemoeit, zonder resultaat. Het schip keert terug en Hannelore zal haar twaalfde verjaardag op zee moeten vieren.

Uiteindelijk verklaren België, Frankrijk, Nederland en Engeland zich bereid de vluchtelingen op hun grondgebied toe te laten. De familie Klein treft het slecht, zij belandt in Nederland en krijgt onderdak in het Amsterdamse Lloyd Hotel. Het is slechts een tussenstap in een noodlottige reis die zal voeren langs o.a. Westerbork, Theresienstadt, Auschwitz en Mauthausen. Alleen Hannelore overleeft. Na een maandenlange terugreis, helemaal alleen door Duitsland en Frankrijk, belandt ze ten slotte in haar ‘thuishaven’ Amsterdam.

Mijn mening:

Het is een dun boekje vergeleken met veel non fictie boeken. Het is zelf geschreven door de auteur zelf die het eerst niet wilde pubiliceren. Haar zoon heeft het alsnog gedaan. Je leest alle verschikkelijkheden, Hannelore krijgt het niet allemaal mee in haar kinderhartje en gaat bij haar langs maar de angst en spanning rondom transsporten drukt er wel in.

Ze weet alle kampen op wonderlijke wijze te overleven. Dit boek is sinds deze maand te lezen op vakantiebieb.Wees erbij want het is de moeite waard. Je hoeft geen lid te zijn van de bieb om het te mogen lezen. Heb er vorig jaar ook gebruik van gemaakt en zelfs boeken gelezen die ik anders zelf niet gauw zou kiezen.