Joodse Buren – Maria Boonzaaijer.

Achterklep:

Amsterdam 1943. Op een zondagmorgen snelt Josefien Langeveldt, moeder van acht kinderen, met haar doodzieke baby Lise naar de huisarts. Onderweg stuit ze op een razzia. Een radeloze jonge vrouw probeert haar zuigeling in Josefiens armen te leggen: ‘Red mijn dochtertje!’ Josefien vlucht in paniek weg. Haar weigering om te helpen blijft Josefien achtervolgen tot ver na de oorlog, als er beneden haar Joodse buren komen wonen.

Een familieroman over diepe vriendschap, een geheime liefde, verraad, en de impact van de oorlogsjaren. Tegen de achtergrond van de bezettingstijd en de jaren vijftig, de tijd van wederopbouw, verzuiling, grote gezinnen, het rijke roomse leven en strikte fatsoensnormen.

Mijn mening:

Best snel lezend boek, geeft heel veel weer hoe het toen ging. Ook de schuldgevoelens van de overlevende van de oorlog die niet naar Westerbork of Vught hoefden. Ze voelen zich erg angstig. Als moeder van acht kinderen heeft Josefien het zwaar.
Verder gaat het boek niet alleen over Josefien maar vooral ook over Lise. die als baby in de oorlog is geboren. Lise word een mooie jongedame maar ze mag erg weinig van haar moeder en vader.

Haar moeder is bang Lise kwijt te raken. Dat begint eigenlijk zodra Lise Pauli ontmoet die beneden hen woont.
Want haar moeder heeft een groot geheim die zelfs haar man niet weet.

Ze wordt verwacht met het huishouding te helpen. Dankzij Pauli gaat ze veel meer weg en naar haar toe. Dan begint het grote avontuur met Pauli.
Voor de rest zal je het boek moeten lezen.

Ben er best wel ontroerd van geweest, maar de einde echt niet verwacht.