- Uitgever: Uitgeverij Aspekt B.V.
- Nederlands
- Druk: 1
- 9789463383714
- mei 2018
- Paperback
- 175 pagina’s
Bedank hierbij Conniesboekkies voor dit boek.
Achterklep:
Theo van Loon (Maastricht 1920 – Hengelo 1945) komt als tiener in 1935 naar Hengelo. Het gezin van Handels-
agent-Inspecteur bij de Nederlandsche Spoorwegen (NS) Adriaan van Loon komt aan de Deldenerstraat 115 te wonen. Na een onbekommerde jeugd gaat Theo naar het Lyceum Hengelo alwaar hij het gymnasium volgt. Op advies van zijn vader solliciteert Theo in Utrecht voor de Opleidingsschool van de dienst van Exploitatie van de NS. Op een feestavond van deze bedrijfsschool leert hij in 1942 zijn latere verloofde Jeanne de Bruijn kennen.
Vader en zoon van Loon ‘beheersen’ het goederenverkeer op dit belangrijke station in al haar facetten. Over goederensoorten en -transporten heeft Theo veel vitale informatie. Op een drukke zaterdagmiddag 18 maart 1944 verricht Theo als spoorman een eerste heldendaad; hij weet eigenhandig een munitiewagon, die is beschoten en in brand is geraakt, los te koppelen van een langere munitietrein, die in zijn geheel dreigt te ontploffen. Hengelo is voor een ramp behoed.
Als in september 1944 de Nederlandse Binnenlandsche Strijdkrachten worden gevormd is Theo van de partij. In april 1945 voert ‘soldaat’ van Loon van de BS samen met 24 strijdmakers een verbeten strijd om behoud van de Electrische Centrale te Hengelo. In deze strijd verliezen drie BS-‘ers hun leven, waaronder Theo van Loon.
Mijn mening:
Het is geen heftig boek over Theo van Loon. Juist een boek over zijn familie en zijn verzetswerk.
Weet wel dat ik sowieso naar ere veld Loenen wil en dan zijn gedenksteen op zoeken. Laatst waren wij daar wel maar was het regenachtige weer.
Ooit gaan we daar zeker heen.
Dit boek geeft weer hoe gewone jonge man een verzetsheld wordt door dat hij zichzelf weg cijfert voor andere en kleine daden best wel groot kunnen worden.
Het is geen dik boek en kan best wel snel doorheen als je er tijd ervoor hebt. Ik heb er de tijd voor genomen. Er worden ook over de bomberamenten besproken. Hoeveel impact het heeft op de mensen daar
Het is een indrukwekkend boek met veel foto’s en brieven.
Grappig, ik kom uit Hengelo, maar dit stukje geschiedenis was me even ontgaan. Wel ooit als kind meegemaakt dat er vlak voor het station een bom uit WOII was gevonden. Hele station afgezet. Toen heeft een stel studenten een spandoek op de hekken gehangen met ‘ik had nog zo gezegd: geen bommetje!’ (dat was toen een bekende reclame).
Indrukwekkend boek is het, ja veel mensen is het niet bekend. Mij eerst ook niet.
Het is inderdaad een indrukwekkend boek.
Ja vond ik ook