Bindi – Maria Mosterd.
12/05/2019
- Uitgever: Gennep B.V., Uitgeverij van
- Nederlands
- 1e druk
- 9789055159697
- juni 2009
- Onbekende bindwijze
- 157 pagina’s
Achterklep:
Na vier afschuwelijke jaren ontkomt Maria Mosterd op zestienjarige leeftijd aan de greep van haar loverboy Manou. Ze gaat naar India om in een project voor loverboyslachtoffers haar onafhankelijkheid terug te vinden. Maar in haar hoofd reist Manou mee.
Als ze in India uit het vliegtuig stapt, schrikt ze zich dood. Ze ziet alleen maar lelijke mannen met snorren en het stinkt er als een dierentuin die een week niet is uitgemest. Ze gaat wonen in de stad Trichy, waar ze zich tot haar eigen verbazing meteen thuis voelt. Elke dag gaat ze naar een weeshuis om met de kinderen te dansen en als ze het moeilijk heeft, praat ze met haar hondje Bindi. Ze wordt door haar begeleidster Liz voortdurend geconfronteerd met het gedrag dat Manou haar heeft aangeleerd. Veranderen is niet makkelijk, want die dikke zwarte pad in haar hoofd laat zich niet zo maar wegjagen. En wat zijn haar vooruitzichten als ze straks terug is in Nederland? Hoe voorkom je, als je geen toekomst hebt, dat je terugvalt in patronen van vroeger?
‘Bindi’ gaat verder waar ‘Echte mannen eten geen kaas’ ophoudt. Een spannend, ontroerend en levendig geschreven verslag van een meisje dat weigert slachtoffer te blijven.
Mijn mening:
Deel twee van Echte mannen eten geen kaas. Ze gaat in dit deel naar India en leert weer zichzelf te worden en haar grenzen aan te geven.
Het was fijn om stukjes uit haar dagboek mee te krijgen en dat ze haar moeder echt wel miste op haar eigen manier.
Heb zelf jaren terug toen Echte mannen eten geen kaas heb gelezen was ik zelf ook best wel jong. Net achttien a negentien denk ik. Nu ben ik 31 en wordt 32 dit jaar.
Ik wist toen ook al hoe ‘loverboys’ met meiden/vrouwen omgingen. Toen was er nog niet zoveel in het nieuws als nu. Er wordt nu zoveel meer opgetreden tegen deze mensenhandel. De wet is tegenwoordig ook heel anders dan toen dit boek uit kwam. Was het echt nog nieuw. Tegenwoordig heb je Fier (organisatie voor mensen met problemen van mensenhandel enz) kunnen daar terecht. Bij elke organisatie is er wel wat mis. Daar ontkom je niet aan.
Dit boek is een goede aanrader om mensen wakker te maken hoeveel moeite het kost om los te komen van je pooier. Ze zitten namelijk overal.
Fok deze b*tch alles in haar boeken liegt ze aan elkaar. Als je jezelf een beetje verdiept had in de achtergrond had je ook geweten dat er al meerdere rechtzaken tegen haar lopen. Het zijn dit soort vrouwen die misbruik maken en juist de boosdoeners zijn. Ik geef je dan ook een dikke onvoldoende op je review door maar half naslagwerk te doen
Beste Benjamin. Als je mijn blog volgt weet je dat ik in deze review ook duidelijk heb gemaakt dat ik mij daar niet mee bezig hou of het waar is wat er toen allemaal in de media naar voren kwam. Je mag het onvoldoende vinden.